1 czerwca to dzień, w którym staramy się sprawiać dzieciom radość. Organizujemy festyny , zabawy, obdarowujemy prezentami i łakociami. Ale dzień ten powinien też nas skłonić do refleksji nad tym, w jaki sposób traktujemy dzieci , a w jaki sposób one chciałyby być przez nas traktowane. Często mówimy im o ich obowiązkach. Chcemy , by pamiętały o myciu zębów, żeby sprzątały swoje zabawki, nie grymasiły przy jedzeniu i słuchały nas dorosłych. Zapominamy jednak, że oprócz obowiązków dzieci mają także swoje prawa, z czego same często nie zdają sobie sprawy.

Dzień dziecka stał się inspiracją do tego, by uświadomić dzieciom, że one tak jak i dorośli posiadają swoje prawa i wyjaśnić, co kryje się w stwierdzeniu : ,,mam prawo do...”.
Wraz z nauczycielką Jolantą Miernik zorganizowałyśmy spotkanie integracyjne dwóch grup zerówkowych naszego przedszkola, mające poruszyć problem praw dziecka.

Zajęcie rozpoczęło się powitaniem przybyłej do nas grupy i wspólnymi zabawami przy muzyce. Następnie rozłożyłyśmy kartki z wypisanymi prawami na dywanie, wybrane dziecko losowało i odczytywało napis na kartce a potem wspólnie omawialiśmy czego dotyczy dane prawo i jak je rozumiemy.
Były wśród nich: prawo do posiadania rodziny, do radości, do tajemnicy, do niepowodzeń i łez, do szacunku, do własności, do niewiedzy, do ochrony zdrowia, do odpoczynku, do bycia sobą.

Wypowiedzi dzieci były bardzo różne. Jedne bardzo dojrzałe świadczące o tym, że dziecko ma poczucie własnej wartości, jest szanowane i kochane, inne smutne ukazujące niezdrową sytuację rodzinną dziecka i co za tym często idzie brak poszanowania jego praw.
W dalszej części zajęcia dzieci ilustrowały wybrane przez siebie prawo , a następnie wspólnie wybieraliśmy najciekawsze prace i przyklejaliśmy na arkuszach szarego papieru pod odpowiednim napisem. W ten sposób powstał plakat przedstawiający wybrane prawa dzieci , który został umieszczony w korytarzu , by przechodzący rodzice mogli się z nim zapoznać.

Myślę, że zorganizowane zajęcie było owocne szczególnie dla dzieci, które uświadomiły sobie , że prawa to nie tylko przywilej dorosłych.

Ale i my – rodzice i wychowawcy miejmy tego świadomość, traktujmy dzieci tak, jak my sami chcemy być traktowani i przestrzegajmy ich praw, a uszczęśliwimy je i uczynimy ich dzieciństwo piękniejszym.